Op een omstreden festival in Spanje heeft een Nederlander deze week een bijna-doodervaring gehad tijdens het stierenrennen. Hij werd gespietst door een stier maar wist te ontsnappen aan de dood. Tot verbazing van velen verklaarde hij later trots in het ziekenhuis dat dit voor hem een lang gekoesterde droom was die werkelijkheid werd. Dierenrechtenorganisaties en activisten begrijpen echter niets van zijn houding en vinden het onbegrijpelijk. Volgens hen is er niets heroïsch of fantastisch aan deze gevaarlijke praktijk.
Het jaarlijkse stierenrennen in Pamplona, Spanje, is een evenement dat bekendstaat om de adrenaline en de sensatie die het teweegbrengt. Voor de deelnemers is het een onbeschrijfelijke en onvergetelijke ervaring om oog in oog te staan met een op hol geslagen stier en niet te weten of ze het er levend vanaf zullen brengen. Het is letterlijk rennen voor je leven. Als je erin slaagt om de finish te bereiken zonder kleerscheuren, ben je de held van de dag.
Meer dan een half miljoen mensen wonen jaarlijks het eeuwenoude San Fermín-feest in Pamplona bij. Tien dagen lang worden ’s ochtends de stieren losgelaten in de smalle straten van de stad, vol met toeristen, waarbij er een chaotische scène ontstaat. De deelnemers dragen traditionele witte overhemden en rode sjaals.
De controversiële stierenraces duren slechts enkele minuten, waarna de rest van de dag gevuld is met uitbundige feesten, culinaire lekkernijen en culturele evenementen. Dit jaar raakten 35 hardlopers gewond door een aanval van een stier, waaronder dus een 58-jarige Nederlander. Hij beschreef later tegenover Spaanse media hoe hij de hoorn door zijn been voelde gaan. Ondanks de verwondingen overheersten trots en blijdschap bij hem. Zijn zoon voegde eraan toe dat hij hier al twintig jaar op had gewacht.
Dierenorganisatie Peta begrijpt niet waarom het festival jaarlijks zoveel bezoekers trekt, waaronder ook Nederlanders. Ze zijn een petitie gestart om aandacht te vragen voor deze kwestie. Janneke Hogervorst, woordvoerder van Peta Nederland, zegt dat het triest is dat er nog steeds landgenoten zijn die denken dat dit leuk en stoer is. Volgens haar is er niets heroïsch of geweldigs aan deze praktijken. Het is wreed en onnodig en kan niet worden beschouwd als cultureel erfgoed.
Hoewel het aantal evenementen waarin stieren mishandeld worden in Spanje sterk afneemt, blijft de bloedige traditie op enige steun rekenen. Sommige overheden noemen het zelfs “pure kunst” en “magisch”. Hogervorst benadrukt echter dat tradities die dieren pijn en angst bezorgen en de dood injagen geen plaats mogen hebben in onze maatschappij. Volgens haar moeten we ons hiertegen blijven verzetten. De dieren lijken misschien agressief, maar in werkelijkheid zijn ze doodsbang.
De stieren die tijdens het Spaanse festival door de smalle geplaveide straten rennen, worden ’s middags gedood door de stierenvechters, ook wel matadors genoemd. Maite van Gerwen, directeur van Stichting Comité Anti Stierenvechten, benadrukt dat dit moet stoppen. Ze wijst erop dat er jaarlijks nog steeds zo’n 18.000 stierenfeesten plaatsvinden, terwijl 80 procent van de Spaanse bevolking ertegen is. Ze pleit ervoor dat Europa zich hiermee gaat bemoeien.
Peter Janssen, ook bekend als de Vegan Streaker, is een fervent dierenactivist en keurt het stierenrennen, de matadors en de plezierzoekende bezoekers sterk af. Hij beschrijft hen als egoïstisch, agressief en dom. Janssen heeft de afgelopen tien jaar meer dan zeventig stierenvechten verstoord. Hoewel sommigen hem als een storende factor zien, maakt het hem niets uit. Hij is vooral boos op het gedrag van Nederlanders die bij de kaartverkoop en op de tribunes enthousiast praten over dit evenement. Hij vindt het dan ook niet verrassend dat er opnieuw een Nederlander gewond is geraakt. Janssen heeft geen medelijden met hem en beschouwt het als zijn eigen schuld.
Dankzij groeiend verzet van onder andere Janssen en dierenrechtenorganisaties neemt het aantal stierenevenementen af. Vorig jaar woonden 829.000 mensen een stierengevecht bij in Las Ventas, vergeleken met 967.000 in 2019, het laatste jaar voor de coronapandemie. Stichting Toros de Lidia, die het stierenvechten verdedigt en de traditie promoot, wil echter niets weten van een mogelijk einde. Volgens hen bewijst de branche zijn kracht en laten ze zien dat dit nog steeds een volksfeest is, een cultureel erfgoed van Spanje dat niet kan worden vernietigd.