“Dag mama, ik ga je missen”. Dat zijn de laatste woorden van de 4-jarige Dean toen hij mama Elke Verberckmoes (39) afgelopen woensdag uitzwaaide. Sinds die dag is de jongen spoorloos. De kleuter vertoeft in het gezelschap van Dave De Kock, een vriend des huizes die regelmatig op het kind paste. Het duo werd het laatst gezien in Sint-Niklaas. In VTM Nieuws deed de moeder van Dean een emotionele oproep. “Zet hem eventueel aan de deur en rij dan weg, maar breng mijn zoontje naar huis”, klinkt het.
Elke Verberckmoes is sinds 4 november opgenomen in het psychiatrisch ziekenhuis Sint-Hiëronymus in Sint-Niklaas voor een depressie. Vijf dagen in de week verblijft ze er voor een behandeling. In het weekend komt ze naar huis om bij haar kinderen van 4 en 7 te zijn. “Maar ook dinsdag was ik thuis omdat Dean een kleine operatie moest ondergaan”, vertelt ze.
De dag erna bracht De Kock haar terug naar het ziekenhuis in de Dalstraat. Elke en Dave kennen elkaar sinds juli. Hij past regelmatig op haar kinderen. “Toen hij me afzette aan het ziekenhuis was Dean meegegaan. Dave zou zich om mijn zoontje bekommeren, iets wat hij trouwens elke woensdag deed. Ze kunnen het goed met elkaar vinden en Dean beschouwt hem als een soort ‘knuffeloom’. Niks wees erop dat hij dit keer andere plannen had.”
Ruzie
Dave moest de jongen normaal de volgende dag bij de grootouders afzetten, maar kwam niet opdagen. “Ik heb hem donderdagavond nog aan de lijn gehad en toen was hij thuis in Sint-Gillis-Waas”, vervolgt Elke. “Hij woont er samen met zijn vriendin. Dave zei dat ze met mijn moeder hadden afgesproken om Dean nog een dagje langer bij te houden. Ik vond dat op zich geen probleem, maar nadien bleek dat die afspraak nooit was gemaakt.”
Achteraf vernam Elke dat Dave ruzie had gemaakt met zijn vriendin en vrijdagavond boos vertrokken was. Dean had hij meegenomen. “Ze zouden blijkbaar in de auto geslapen hebben. Tegen zijn vriendin heeft Dave gezegd dat hij Dean wou meenemen naar zijn grootouders in Antwerpen, maar daar is hij uiteindelijk nooit geweest. Wij waren zelf natuurlijk intussen erg ongerust geworden. Het laatste contact was zaterdagmiddag via sms-berichten. Hij zei dat hij in panne stond ergens in Hasselt, maar ook dat verhaal bleek niet te kloppen. Nadien kwam er geen enkele reactie meer op onze telefoontjes en berichten.”
“Steunpilaar geweest”
Zondag besloot Elke de politie in te schakelen. Ze begrijpt niet waarom Dave er met haar zoontje vandoor is gegaan. “Hij is het voorbije jaar een steunpilaar geweest voor mij. Ik ben een bewust ongehuwde moeder van twee kinderen, maar sukkel sinds een tijdje met een depressie. Tijdens mijn behandeling leerde ik de vriendin van Dave kennen en nadien ook Dave zelf. We konden het goed met elkaar vinden en spraken bijna dagelijks. Elke woensdag ontfermden ze zich over mijn twee kinderen, zodat mijn eigen moeder wat ontlast kon worden. Met Dean had Dave de beste band.”
Ook de moeder van Elke zag geen graten in de vriendschap. “Dave was altijd beleefd en erg goed voor de kinderen. We begrijpen dan ook niet waarom hij nu plots met de noorderzon is verdwenen.”
Elke doet een emotionele oproep naar Dave om haar zoontje terug te brengen. “Ik probeer me sterk te houden, maar ik sta eigenlijk doodsangsten uit. Het enige dat ik nu wil is herenigd worden met mijn kleine oogappel.”
“Zet hem aan de deur en rij weg”
In VTM Nieuws getuigde Elke ook voor de camera. “Ik vertrouwde hem volledig, hij kon heel goed overweg met onze kinderen”, klinkt het daar. “Van woensdag tot donderdagochtend bleven ze bij hem. De kinderen waren altijd heel blij om hem terug te zien en keken zelfs naar hem op. Hij was super met hen.”
“Ik weet dat Dean in goede handen is. Zet hem eventueel aan de deur en rij dan weg, dat maakt me niet uit. Maar breng alstublieft mijn zoontje terug naar huis.”
Opsporingsbericht
“Dave is ongeveer 1m80 lang en normaal gebouwd”, klinkt het in het opsporingsbericht. “Hij heeft groene ogen, kort, donkerblond haar en een baard. Er is niet geweten welke kledij hij droeg op het ogenblik van zijn verdwijning. Dean is ongeveer 1m02 lang en normaal gebouwd. Hij heeft bruine ogen en bruin haar. Op het ogenblik van zijn verdwijning droeg hij een donkerblauwe jas met rode strepen.” De man verplaatst zich met een grijze Peugeot 206 met nummerplaat 2-ACR-250.