Hermann Schreiber is een tachtiger met alzheimer. Elke avond is hij trouw op post op zijn balkon in de Spaanse stad Vigo en bespeelt hartstochtelijk zijn mondharmonica. Het applaus dat opstijgt vanop de andere balkons is eigenlijk bedoeld als dank voor de Spaanse zorgverleners. Dat beseft Hermann echter niet. Maar dat is van geen tel, want deze man krijgt weer vleugels schrijft HLN.
Hermann en zijn echtgenote Teresa Dominguez hebben allebei alzheimer. Zij wonen in Duitsland, maar zitten nu vast in Spanje nadat ze op bezoek waren bij de familie van Teresa. En ook al is Hermann van Duitse komaf, hij heeft altijd vloeiend Spaans gesproken. Maar de woorden waar hij zo van hield, is hij vergeten. Eén ding lukt nog wel: zijn mondharmonica bespelen.
Hij kan het al sinds zijn vijfde en is het nooit verleerd. En dus wanneer nu in de vooravond het applaus opstijgt voor de zorgverleners, rept hij zich naar het balkon – daarbij aangemoedigd door zijn verzorgster – voor een groots concert voor zijn buren in Vigo, de grootste stad van Galicië.
Hij gelooft oprecht dat de mensen massaal in de handen klappen voor hem. En dan laat hij met veel emotie de wonderlijke klanken uit het instrument vloeien waarvan hij onafscheidelijk is.
En Hermann straalt weer. De man lacht en speelt verder.
Gedragen door het publiek, heeft hij vleugels gekregen.
Hij geniet van de staande ovatie.
Elke dag weer.
https://twitter.com/noticiassincon1/status/1241842069867499521