Nederland – Korpschef Erik Akerboom vertelt vanavond in EenVandaag wat de politie doet om politiemensen die een posttraumatische stressstoornis hebben gekregen door hun werk, zo goed mogelijk te begeleiden. Hij vertelt wat de politie daar de afgelopen jaren aan heeft gedaan. Nog veel moet beter, is ook zijn conclusie. Akerboom: “Collega’s voelen zich niet altijd gehoord. Dat raakt mij. Ik praat vaak met collega’s met PTSS, dat zijn indringende gesprekken. We zijn het als korps en als collega’s verplicht om goed voor elkaar te zorgen.” Hieronder ziet u de meest gestelde vragen over PTSS bij de politie.
Politiewerk is geen gewoon werk
Sinds 2013 is PTSS erkend als beroepsgerelateerde ziekte bij de politie. Hoe komt het dat sommige ’politiemensen zich nog steeds niet gesteund voelen?
Tot voor kort gingen de toenmalige korpsen verschillend om met politiemedewerkers met PTSS. Soms was de zorg goed, maar niet altijd. De politie kreeg te maken met collega’s die al langer met trauma’s rondliepen en wachtten op erkenning en compensatie. De organisatie was daar niet op ingericht. Met de komst van een landelijk meldpunt, een onafhankelijke Adviescommissie PTSS en in elke eenheid een team Veilig en Gezond werken (VGW) met daarin onder andere een psycholoog, bedrijfsarts en vertrouwenspersoon, is er veel verbeterd.
De politie heeft afgelopen jaren ruim 1700 PTSS dossiers van (oud)-medewerkers in behandeling genomen. In zo’n negentig procent van de gevallen is de aanvraag erkend. Het uitgangspunt is iedere collega eenduidige en goede zorg bieden.
Waarom duren de procedures zo lang?
Iedere politiemedewerker met PTSS heeft een eigen verhaal en heeft individueel gerichte zorg nodig. Dit vraagt om zorgvuldigheid. Maar dit mag niet doorschieten in langslepende procedures. Het proces van erkenning is daarom de afgelopen jaren verbeterd. Politiemedewerkers moesten voorheen vaak meer dan een half jaar wachten tot ze duidelijkheid hadden. Nu duurt dit gemiddeld drie maanden. Sneller kan niet zonder afbreuk te doen aan de zorgvuldigheid.
Zo’n negentig procent van de aanvragen wordt erkend. Voor veel politiemensen is die erkenning emotioneel belangrijk. Ook financieel kan de erkenning voor hen van groot belang zijn, onder meer doordat ze dan aanspraak kunnen maken op bepaalde (zorg)vergoedingen. De administratieve afhandeling van onder meer medische kosten duurt momenteel nog te lang. Dit moet beter. De politie blijft er aan werken om zo zorgvuldig en snel mogelijk te behandelen.
Wat doet de politie om PTSS te voorkomen?
Voorkomen van PTSS is helaas onmogelijk. Politiemensen zullen altijd met heftige incidenten te maken blijven krijgen. Wel neemt de organisatie allerlei maatregelen om de kans te verminderen dat agenten trauma’s oplopen. Na een heftig incident kunnen politiemedewerkers terecht bij het Team Collegiale Ondersteuning. De briefing en debriefing zijn belangrijke onderdelen van het politiewerk en politiemedewerkers worden getraind in weerbaarheid. Daarnaast is er deskundigheid binnen en buiten het korps beschikbaar op het gebied van psychosociale hulp. Leidinggevenden worden getraind in het vroegtijdig herkennen van signalen van psychosociale problemen.
Waarom kijkt de politie niet naar Defensie waar al langer ervaring met PTSS is?
Ook de ervaringen bij Defensie zijn voor de politie waardevol. De politie vraagt tal van experts van buiten om mee te denken en mee te helpen. Niet voor niets vindt de diagnose PTSS plaats bij het onafhankelijk Psychotrauma Diagnose Centrum. Maar ook steunt de politie allerlei initiatieven buiten de organisatie, zoals samenwerkende platforms, buddyhonden, stichting De Basis en 24/7 loket.
Bij de inrichting van de eigen ‘zorgorganisatie’ kijkt de politie ook naar de ervaringen bij Defensie. De zorgorganisatie van Defensie is anders ingericht, passend bij die organisatie. Als politie hebben we dit vertaald naar onze eigen organisatie. Professor Berthold Gersons heeft met kennis van o.a de zorgorganisatie bij Defensie aanbevelingen gedaan voor de politie, de zogenoemde Blauwdruk ‘mentale zorglijn politie’ (2013). De politie heeft inmiddels de meeste aanbevelingen uit die Blauwdruk overgenomen, aan een aantal daarvan wordt nog gewerkt.
Wie is bij de politie verantwoordelijk voor de uitvoering van het PTSS-beleid?
Het welzijn van politiemensen gaat alle leden van de korpsleiding aan het hart. Voor de politie is het cruciaal dat al haar medewerkers veilig en gezond kunnen werken. Binnen en buiten politie hebben we allemaal een verantwoordelijkheid naar politiemensen met traumatische klachten om hen te helpen in hun herstel. Dat kan het bieden van een luisterend oor, het geven van advies tot het doorverwijzen naar de juiste experts zijn.
De gezondheid van politiemensen moet voorop staan als we als politie toegerust willen blijven om aan onze taak te voldoen: een veiliger Nederland.