Mijn collega en ik kregen het verzoek van de Immigratie- en Naturalisatiedienst om een persoonsgerichte controle te doen op een adres in de buurt van Rotterdam. Dit naar aanleiding van het vermoeden van een schijnrelatie.
Toen we aanbelden werd de deur geopend door een man op leeftijd. Wij legden uit waarom wij langskwamen en de man zei dat hij blij was dat we er waren. Hij liet ons binnen en gebaarde ons te gaan zitten. Wij zagen dat hij erg nerveus was. Zijn handen trilden en de woorden kwamen stotterend uit zijn mond. De man vertelde dat hij acht jaar geleden via internet een erg jonge vrouw had ontmoet. Zij was midden twintig. De jonge vrouw woonde op de Filipijnen, was erg mooi en hij vond haar heel lief.
De man was een paar jaar daarvoor weduwnaar geworden en hij voelde zich erg eenzaam. De Filipijnse gaf hem aandacht en de man voelde weer hoe mooi het leven was en hij bloeide op. Hij besloot een ticket naar de Filipijnen te kopen om haar te ontmoeten. Daar aangekomen zag hij dat haar familie erg arm was en had enorm met haar te doen. Na deze vakantie besloot hij om haar naar Nederland te halen. Als toerist kwam zij voor drie maanden over. Ze hadden in Nederland een gezellige tijd, hij kreeg liefde en aandacht, iets waar hij zo naar verlangd had.
Na dat bezoek kwam de Filipijnse nog een keer naar Nederland voor drie maanden. Omdat het zo leuk was met haar en zij zo lief was, vroeg de man of zij definitief naar Nederland wilde komen. Dat wilde zij heel graag. De man betaalde en regelde alles voor haar. In juni kwam zij inderdaad naar Nederland en het was superleuk. De man had haar voorgesteld aan zijn volwassen kinderen. Zij waren in het begin sceptisch maar uiteindelijk, toen ze zagen hoe aardig de Filipijnse was, hadden ze haar geaccepteerd.
Na twee maanden begon het gedrag van de vrouw te veranderen. Er kwamen spanningen tussen hen en uiteindelijk heeft zij haar spullen gepakt en vertrok in december, naar onbekende bestemming. De wereld van de man stortte in. Wat moest hij nu doen? Hij hield van haar, waarom gebeurde dit? De man wist dat hij garantsteller was en financieel misschien in de problemen zou kunnen komen. Maar hij kon het niet over zijn hart krijgen om haar verdwijning te melden bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst. Hij wilde niet dat zij in de problemen kwam. Ondertussen kreeg hij te horen dat de Filipijnse in augustus een baby had gekregen. Op de vraag of hij de vader was, reageerde de man dat dit niet zo was, omdat de baby een Aziatisch uiterlijk had.
De man was zichtbaar opgelucht dat hij ons zijn verhaal kon vertellen. Ondanks dat de vrouw weg was, was hij nog steeds erg met haar begaan. Ook vertelde hij dat hij laatst nog een ticket voor haar had betaald, zodat zij haar familie kon opzoeken in de Filipijnen. Na het lange gesprek met de man vroeg ik hem welk gevoel hij er aan had overgehouden. Na enige aarzeling gaf hij toe dat hij zich gebruikt voelde. Op de vraag of hij dit een volgende keer weer zou doen was zijn stellige antwoord: Nee.
Aangezien de vrouw de status ”verblijf bij partner” had, betekent dit dat haar verblijfsvergunning moet worden ingetrokken. Zij verblijft namelijk niet meer bij haar partner. Wij zullen de zaak voorleggen aan de Immigratie en Naturalisatiedienst. De vrouw zal opgespoord moeten worden. Voor de oude man, die garantsteller is, kan het betekenen dat hij een flinke boete opgelegd krijgt.
Toen wij naar buiten liepen had ik gemengde gevoelens over dit verhaal van de man. Ik voelde medelijden, maar ook boosheid, want dit betrof een kwetsbare oude man waar gigantisch misbruik van was gemaakt.
Deze man was naïef geweest en goedgelovig, dacht dat hij een nieuwe liefde had gevonden.
Veel ouderen die alleen zijn voelen zich eenzaam. Maar dat betekent nog niet dat een ander daar misbruik van mag maken.
Bron: Politie.nl